2021 - prawie podsumowanie

Drogi Pamiętniczku,

Nie jestem kultystą, nie pamiętam ile sesji zagrałem w tym roku. Nie mogę powiedzieć, by był to dla mnie erpegowo dobry rok. Wręcz przeciwnie, gry fabularne przeżyły u mnie swój regres. Teraz zimą dopiero trochę się erpegowo rozbudziłem.

Losowe gównoburze w podróży

Robert prowadzi kampanię Rycerze Ziem Jałowych, w której gracz nie kontroluje jednej postaci, tylko całą gromadę. Upodabnia to trochę grę do gry strategicznej albo Mounts & Blades czy komputerowych blobberów. To interesujący kierunek, jestem ciekaw, jak Robert będzie go rozwijać.

Nie grałem w takim trybie, ale to czego pewnie by mi w nim trochę brakowało, to element role playing. Pomyślałem, że można by go dodać poprzez losowe mikrodramy i gównoburze, które dzieją się w drużynie podczas podróży i odpoczynku.

Never Going Home - losowe tabelki

Przygotowuję się do poprowadzenia sesji w Never Going Home. Nie wiem w sumie jak to poprowadzić (scenariusze z książki mi się nie podobają), pomyślałem więc, że to taki Kult, to poprowadzę to jak Kult, używając wskazówek dla MG z podręcznika do Kultu.

Żeby łatwiej mi się prowadziło, napisałem poniższe tabele:

5 gnolli, 5 jaszczurludzi i 5 ludzi

Prowadzę dziś sesję, której akcja dzieje się na ziemiach Tatalii (Cytadela) w świecie Enroth z hirołsów. Przygotowuję w tym celu ważnych NPCów zamieszkujących okolicę. Wrzucam ich tu. Nie wiem, jakie są relacje między nimi, wymyślę coś w trakcie gry, jak będą się pojawiać. Zantagonizuję ich między sobą i uczynię kilku z nich wrogami BG.

Metoda tworzenia settingu: Wielkie Potwory

Skoro D&D jest grą o zabijaniu potworów, czemu opis oficjalnych światów to zawsze jakiś mit kreacjonistyczny plus dzieje polityczne, a nie historia wielkich potworów, które mają stanowić opozycję dla bohaterów graczy? By losy świata oddawały to, o czym jest gra, zrób tak: