Krótko o Zjavie

Ostatnia Zjava to był mój pierwszy konwent. Nie miałem żadnych oczekiwań, ale było super, podobało mi się. Zdecydowanie największą przyjemnością było dla mnie spotkanie kolegów, których do tej pory znałem z komputera.

Notkę piszę z tel w pracy, sory za ewentualne literuwki.

Prelekcje

Byłem na kilku prelekcjach. Najbardziej podobały mi się Sejiego o satanic panic i Jacka Ducha opisująca różne domeny świata Ravenloft. Mam ochotę napisać zbiór tabel - generator ravenloftowej domeny. Może coś takiego zrobił już Jack Guignol na Tales of the Grotesque and Dungeonesque.

Rozmowy z merchantami

Dobrze gadało mi się z erpegowymi kupcami. Mieli dużo kropek w Perswazji i wcisnęli mi drugą edycję Pathfindera, Forbidden Lands i Mutant Year Zero. Nie planuję tego na razie prowadzić, ograniczę się do czytania.

Sesja Wolfganga

Na Wikingach! bawiłem się przednio. Wolfgang był Bezstronnym Sędzią, który przygotował setting, procedury i losowe tabele, a nam służył głównie jako interface do wchodzenia w interakcje z settingiem i grą. Nie grałem nigdy u Mistrza Gry, który prowadziłby przy tak niewielkiej ilości wodzirejstwa, to było bardzo ciekawe. Zwłaszcza, że po Wolfgangu widać duże doświadczenie w prowadzeniu piaskownicy i ogólne sandboksowe obcykanie. Szkoda, że to była tylko jedna sesja, a nie początek kampanii.

Niesamowicie fajnie grało mi się też u boku Oela, który grał w sposób klimatyczny, z dużym poziomem wyczucia i wczuty. Jego odgrywanie wojownika U:rrma budowało nastrój lepiej niż jakakolwiek muzyczka. Jako drużyna jesteśmy mu również winni k6 browarów, bo pod koniec sesji oddał za nas życie. Tylko dzięki jego poświęceniu mogę teraz pisać te słowa.

Moja sesja

Poprowadziłem OD&D Ifrytowi, Wolfgangowi i koledze Ifryta, którego imienia nie zapamiętałem. Akcja działa się na ziemiach przedchrześcijańskiej Polski, graliśmy improwizowany naprędce megadungeon. Wyszło ok. Setting był dość głupi, wolę teraz w sumie prowadzić bardziej serio, ale stare nawyki pozostają.

Bohaterowie ze sprytem i odwagą eksplorowali loch. Natknęli się na wiele dziwów w tym własne sobowtóry, które wyszły do nich z lustra i wielką świnię z ogonem skorpiona.

Wolfgang w czasie gry stracił dwie postacie. Jednej gryllusy wygryzły brzuch, drugiej dzieci-wampiry urwały rękę.

Bohater Ifryta zginął spadając ze schodów w przepaść, gdy przez przypadek potknął się na niego przyboczny. Taki urok staroszkolnych dedeków.

Postać kolegi Ifryta zginęła zatłuczona przez kozłoludy.

Wolfgang grał niesamowicie sprytnie. Na swoje nieszczęście jednak wykazywał się też odwagą, co przyszło jego bohaterom przypłacić życiem.

Ifryt dzięki roztropnej grze osiągnął najniższy współczynnik zgonów na czas gry. Śmierć postaci miała miejsce jedynie z powodu wyjątkowego pecha. Myślę, że przysługuje mu z tego powodu tytuł Most Valueable Player tej sesji.

Kolega Ifryta grał bardzo zabawnie i kreatywnie. Dołączył w drugiej połowie sesji, ale błyskawicznie zaangażował się w grę. Ifryt musiał go dobrze wyszkolić w erpegowym fachu.

Zatłuczono kilkanaście gryllusów i kozłoludów. Za skarby i zabite potwory postacie, które przeżyły dostały po ponad tysiąc pd na głowę. Dobry wynik.

Po sesji zacząłem zastanawiać się nad tym, czy OD&D jest grywalne i doszedłem do wniosku, że nie, ale mimo tego, że jest niegrywalne, jest w jakiś sposób zabawne. Aż mam ochotę je znowu poprowadzić, tylko z houserulami i dupochronami.

Dzięki wszystkim za zabawę i gadanie o erpegach! Zdecydowanie nie nagadałem i nie nagrałem się z wami.