Co robią zapamiętane czary w głowie maga?

Zaklęcia żyją. Ich cykl życia przedstawia się następująco:

Forma zaklęcia zostaje zapisana w księdze czarów. Czy zaklęcie rodzi się, gdy mag je zapamiętuje, czy istnieje przedtem? Nie jest to jasne, w każdym razie czar pojawia się w umyśle maga w momencie zapamiętania zaklęcia i rozwija jak larwa. Gdy zostaje rzucony, opuszcza umysł i następuje jego metamorfoza: przestaje być efemerycznym bytem i staje realną manifestacją. Istnieje po opuszczeniu umysłu tak długo, jak długo trwa czas trwania zaklęcia. A może dłużej?

Odpowiedź na odwieczne pytanie o dupochrony

Dlaczego reguły opisujące bohaterów graczy i resztę mieszkańców świata są niesymetryczne? Na przykład: czemu BG nie giną automatycznie, gdy zostaną sprowadzeni do 0 hp, a potwory tak?

Społeczny-problem-crawl

Typowy hex w hexcrawlu zawiera informacje o potworach, skarbach, lochach i ewentualnie jakimś point of light. To taki interface, przez który gracze wchodzą w interakcje z settingiem w D&D. Zamiast potworów, skarbów itd. można nawrzucać do heksów różne społeczne problemy okolicznych ludzików. Jeśli to one będą zajmować większość heksów, powstanie społeczny-problem-crawl.

Role NPCów (k100)

NPC w moich kampaniach często nie pełnią jakiejś szczególnej roli, a jeśli mają już jakąś przypisaną, jest ona niezmienna albo jednorazowa. Zrobiłem więc (suprise suprise) losową tabelkę z rolami NPCów. Jeśli na sesji pojawi się jakiś NPC, mogę mieć dla niego zdefiniowaną jedną lub więcej ról. Role mogą zmieniać się między sesjami.

Role bohatera niezależnego często definiowane są przez jego stosunek do drużyny, więc obok ról typu "handlarz" są takie opisujące, jak NPC odnosi się do bohaterów.

Role nie są rozłączne, mogą się częściowo pokrywać. Zadaniem tabeli jest zainspirowanie MG do stworzenia interesujących sytuacji na sesji z udziałem NPCa, nie klasyfikacja "ról NPCów".

Krótko o Mork Borg, żeby blog nie zdechł

Od pewnego czasu nie gram w RPG, a co za tym idzie, nie mam ochoty pisać na blogu. Nie gram, bo moja stała drużyna ma problemy ze zorganizowaniem regularnego czasu na sesje, a ja wypełniłem sobie szczelnie tydzień innymi zajęciami. Chociaż nie gram, czasami coś tam myślę o grach. Planuję napisać kilka krótkich postów, teraz o skandynawskim oeserze.

Ryuutama - pierwsze wrażenia

Poprowadziłem dziś pierwszą sesję Ryuutamy. W poście napiszę kilka luźnych myśli na temat tej gry.

To co najbardziej podoba mi się w Ryuutamie (chyba tak to się odmienia), to to jak tworzy spójne wyobrażenie na temat tego, o czym jest. Dzięki oprawie wizualnej, tekstowi, wstawianym tu i ówdzie faktom ze świata gry, ja i gracze mieliśmy podobną wizję grania. Nie przeprowadziliśmy sesji zero, a nadawaliśmy podczas gry na podobnych falach. Często nie udaje mi się to, pomimo przeprowadzenia sesji zero. Im dłużej gram, tym ważniejsze jest dla mnie podobne nastawienie do sesji u wszystkich grających - Ryuutama pozwala dobrze to realizować.

TPK na Inspiracjach

Po blogu Inspiracje został lej po bombie. Skasowano go, z tego co się orientuję, dziś rano. Szkoda dobrych tekstów, zwłaszcza tych nieumazanych kupą. Była to dla mnie kiedyś skarbnica wiedzy o starych grach. Tam po raz pierwszy spotkałem się z sandboksem. Czytanie Białego Lwa było też dla mnie impulsem, żeby samemu zacząć blogować.

Jak ostatnio prowadziłem Fate

Eksperymentowałem od dłuższego czasu, jak prowadzić Fate. Znalazłem sposób, który na razie najbardziej mi się podoba.

W skrócie: przygotowuję przed sesją po kilka trudnych problemów/wymuszeń dla każdej postaci związanych z jej aspektami, a na sesji przywalam nimi w bohaterów.

Noir (k100)

Skończyłem niedawno pierwszy sezon kampanii Monastyra na Fate. W najbliższej perspektywie mam jednostrzał/dwustrzał Dogs in the Vineyard w settingu mafijnym, a później będę prowadził kampanię Maga: Przebudzenie w konwencji noir. Z myślą o tej ostatniej napisałem poniższy abstrakt.

Robienie ciuchci w Burning Wheel

Ciuchcia to rodzaj zabawy spotykany na dyskotekach i dobrych imprezach. Wiecie o co chodzi. Jedna osoba zaczyna poruszać się jak ciuchcia, następna łapie ją za plecy, później kolejna łapie następną i tak dalej, i razem wszyscy idą poruszając się jak ciuchcia.

Możemy ten rodzaj zabawy potraktować jako inspirację i zacząć bawić się w erpegowe ciuchcie na sesjach Burning Wheela. Na czym miałoby to polegać?

Burning Wheel to dobra giera

Do Burning Wheel miałem kilka podejść. Za każdym razem czytając odbijałem się z powodu licznych skomplikowanych (choć opcjonalnych) zasad. Ostatecznie do spróbowania przekonała mnie kampania Burning Dwarf Fortress Mansfelda, która wygląda zabawnie. Zacząłem grać. Podoba mi się. Prowadzę teraz kampanię o wiosce husytów, rozegraliśmy sześć sesji. W poście napiszę trochę o kampanii, więcej o samej grze.

(Nie jestem Burning Wheel-autorytetem, wręcz przeciwnie. Śmiało nie zgadzajcie się ze mną, poprawiajcie i sprawdzajcie).

Gdybym prowadził Spelljammera...

Raczej nie poprowadzę Spelljammera, bo odczuwam atawistyczną niechęć do gotowych settingów, ale sam świat jest zabawny i głupi, tak jak lubię (nie prowadzę tylko głupich kampanii, w Burning Wheel gramy dość poważnie, natomiast D&D pasuje do głupich settingów). Możliwe za to, że poprowadziłbym wariację na temat Spelljammera, przy następujących założeniach:

Dziwne zjawiska i ich wyjaśnienie (K20)

Każde dziwne zjawisko ma wyjaśnienie pasujące do klasycznego świata fantasy. Niewielkie modyfikacje mogą pozwolić dostosować zjawiska do innych realiów.

Labirynt obrazów

Czytam ostatnio Maze of the Blue Medusa. Pomysł, który najbardziej podoba mi się w tej książce to metoda konstrukcji lochu:

1. Przygotuj kolaż obrazów.
2. Każdy obraz to komnata lochu. Opisz ją.

Po prawej mapa lochu stworzonego w ten sposób, poniżej opis ponumerowanych komnat.

Punkty wyprawy

Oldschoolowe gry kładą nacisk na zarządzanie zasobami. Zasoby pełnią często rolę swojego rodzaju paliwa eksploracji. W przypadku pieszej wędrówki przez dzicz światów fantasy "paliwem" są racje żywności, podczas wędrówki przez lochy są nim pochodnie.

Zajmowanie się tymi zasobami na sesji mnie trochę nudzi. Nie chcę jednocześnie z nich rezygnować. Chcąc sprawić, by ogarnianie ich było mniej nudne, można uczynić zajmowanie się zasobami prostą minigrą (tak jak minigrą jest hexcrawl czy walka). Standardowym sposobem stworzenia minigry w grach D&D-podobnych jest wprowadzenie nowego rodzaju punktów.

Zdobywanie punktów, żeby zdobyć punkty

W OD&D bohaterowie zdobywają złoto, które zamieniane jest na XP. Jeśli potraktujemy rozwój postaci jako cel gry, to OD&D jest o grą o zdobywaniu punktów (złota), żeby zdobyć punkty (XP). Jeśli dodatkowo potraktujemy poziomy jako punkty (ich wartość wyrażana jest przecież liczbowo), to OD&D jest grą o zdobywaniu punktów, żeby zdobyć punkty, żeby zdobyć punkty.

Zdobycie poziomu z kolei nie jest celem samym w sobie, daje on kolejne punkty: HP, wyższą premię w rzucie na trafienie, więcej slotów na czary, wyższe rzuty obronne itd. OD&D jest więc grą o zdobywaniu punktów, żeby zdobyć punkty, żeby zdobyć punkty, żeby zdobyć punkty. Jeden wielki grind.

Psychodela jako pogoda

W dziwnych settingach dziwność ma tendencję do eskalacji. Może prowadzić to do zagubienia graczy i poczucia niesprawczości, kiedy setting wydaje się zbyt nieprzewidywalny. By zapanować jakoś nad dziwnością, można potraktować ją tak jak pogodę w staroszkolnych D&D - coś czego odchylenie od normy jest losowane.

Na początku sesji Mistrz Gry ustala startowy poziom psychodeli, najlepiej 0 lub 1. W dowolnym momencie sesji rzuca w poniższej tabeli, by ustalić, czy poziom psychodeli zwiększył się lub zmniejszył.

Rycerze w fikuśnych zbrojach płytowych

Zacząłem ostatnio googlować sobie dziwaczne zbroje płytowe. Są fajne. Zastanawiam się, jakiego rodzaju gra/setting mogłaby wspierać używanie na sesji obrazków tych różnorodnych pancerzy. Myślałem o zmodyfikowaniu jakiejś wersji D&D, ale tam opancerzenie jest sprowadzone do czegoś mającego charakter bojowy, a fikuśne zbroje płytowe mogą być ważne też w niebojowych obszarach gry.

To rage, or not to rage? - walka w D&D 5e

Filarem piątych D&D jest walka. Opatrza się ją często przymiotnikiem "taktyczna". W poście zastanowię się, na czym właściwie polega "taktyczność" piątych dedeków i na ile rzeczywiście są one taktyczne.

Podczas walki w D&D walczący mają dwa zadania:

• Sprowadzić przeciwnika do 0 hp.
• Nie dać się sprowadzić do 0 hp.

[BW] BITsy postaci i nagrody po pierwszej sesji Husytów

Nie zamierzam zaspamować bloga informacjami o moich kampaniach, ale na dobry początek Osady husytów może wrzucę kilka postów o moim raczkowaniu w Burning Wheel. W tej notce napiszę o BITsach bohaterów kampanii (na razie nie całkiem zarysowanych) i Artha przyznanych po pierwszej sesji.

Wiwisekcja gry

Jakiś czas temu pracowałem jako programista Androida. Nie robiłem allikacji, tylko pracowałem z systemem operacyjnym. Jak można się spodziewać, robiłem od groma błędów. Było to dla mnie bardzo pouczające - gdy obserwowałem, jak niewielka zmiana może sprawić, że Android przestanie działać jak należy, pozwalało mi to zrozumieć go dużo lepiej. Podobnie dodawanie do niego nowych funkcjonalności i obserwowanie jak wchodzą w interakcje z całym systemem. Grzebiąc w systemie i eksperymentując z nim, uczyłem się go głębiej i szybciej, niż gdybym czytał poradnik "Co to jest Android".

Tożsamość gry

Podczas rozmów o grach fabularnych spotykam się często z następującym poglądem (chociaż wyrażonym mniej precyzyjnie):

• Z każdą grą fabularną X możemy związać jej zbiór zasad Y.
• Dwie gry fabularne X i X' są takie same, wtedy i tylko wtedy gdy odpowiadające im zbiory zasad Y i Y' są równe.

Jeśli więc zmienię zasadę w grze X, gram w tę grę ze zmienioną zasadą i mówię, że gram w grę X, to mówię nieprawdę.

Po pierwszej sesji Burning Wheel

Rozegraliśmy niedawno naszą pierwszą sesję Płonącego Koła. Jestem pozytywnie zaskoczony. Burning Wheel pomimo skomplikowania wydaje mi się bardzo dobrze zaprojektowane. W poście napiszę kilka luźnych myśli na temat tej gry. Nie będę opisywał zasad, zainteresowanym polecam recenzję z Poltera i notkę z Dzodbloga, są tam one zarysowane.

Spotkania losowe w Narrenturm

Ze względu na moją kampanię o husytach, postanowiłem odświeżyć sobie Narrenturm Sapkowskiego. Fajnie mi się czyta, choć nastrój bardzo przaśny, a dialogi już nie te co w Wiedźminie.

Husyci - Netflix, serial oryginalny

W zeszły czwartek rozegraliśmy sesję 0 rozpoczynającej się kampanii o husyckiej osadzie. Gramy na Burning Wheel. Jest nas czwórka: Ania, Dybtas, Kazik i ja.
Żadne z nas nie miało wcześniej do czynienia z tą grą.

Symulator szybkiego umierania dwuwymiarowych żołnierzyków

System nagród OD&D wspiera grę, w której gracze wcielają się złaknionych złota zabójców potworów. Nie musi tego wspierać setting, niekoniecznie złaknionymi złota zabójcami ludzie grają w OD&D, ale to wspierają zasady - postać zdobywa xp za znalezione złoto i pokonanych przeciwników.

Krótko o Zjavie

Ostatnia Zjava to był mój pierwszy konwent. Nie miałem żadnych oczekiwań, ale było super, podobało mi się. Zdecydowanie największą przyjemnością było dla mnie spotkanie kolegów, których do tej pory znałem z komputera.

Notkę piszę z tel w pracy, sory za ewentualne literuwki.

Burning Wheel: Osada husytów

Zainspirowany raportami Mansfelda z jego kampanii Burning Dwarf Fortress postanowiłem spróbować swoich sił w Burning Wheel. Spapuguję Mansfelda co do ogólnych założeń kampanii, tylko zamiast krasnoludów gracze wcielą się w grupę husytów, którzy w 1419 roku opuścili targaną niepokojami Pragę, by założyć własną osadę.