Graf wątków, cz. I

Niedawno pisałem o operacjach, które możemy wykonywać na wątkach kampanii. By wygodnie zarządzać wątkami, warto zastanowić się, gdzie przechowywać o nich informacje.

Naturalnym rozwiązaniem wydaje się być graf. W poście opiszę, czym jest graf wątków i podam kilka metod na wykorzystanie go w czasie gry.

Ivar Bez Kości wie, o co chodzi w oldschoolu

W ostatnich dwóch sezonach Wikingów irytowała mnie groteskowa i przerysowana postać Ivara, ale teraz już zrozumiałem o co w niej chodzi i dostrzegam jej sens - Ivar to bohater gracza w OD&D odgrywana przez naprawdę dobrego gracza.

Zarządzanie wątkami w sandboksie

Prowadząc sandboksa Sędzia może natrafić na dwa popularne problemy związane z fabułą. Pierwszy polega na braku fabuły - gracze łażą po heksach, lochach i miastach bez celu. Drugi polega na nadprodukcji niezwiązanych ze sobą wątków, co skutkuje nieciągłością i niespójnością fabuły. Z oboma tymi problemami często borykam się w swoich sandboksach.

Weird fantasy

Lubię prowadzić sesje dziwne, niepokojące i surrealistyczne. Z tego co obserwuję, nie jest to częste  wśród erpegowców. Dominujące wydaje mi się granie w przygotowanych przez wydawcę settingach osadzonych w popularnej konwencji, np. Forgotten Realms - high fantasy, Warhammer - dark fantasy oraz gry o indie-rodowodzie często nastawione na emulowanie konkretnej konwencji (w tym gry PbtA).

Dlaczego prowadzę weird fantasy? W tym poście wymienię trzy powody. Możliwe, że zachęcą one kogoś do prowadzenia weird fantasy samemu.

Macki w Mroku

Będę prowadził jutro crossover D&D i Blades in the Dark - mechanika z Bladesów, świat z mojej dedekowej kampanii. Gracze wcielą się w łupieżców umysłów.

Skąd ten pomysł? Bohaterowie kampanii dotarli do miasta, które okazało się być w dużym stopniu kontrolowane przez illithidów. Na jutrzejszej sesji nie będzie mógł pojawić się jeden z moich graczy i zabronił nam grać bez niego, więc postanowiliśmy zagrać sesję-retrospekcję opisującą przejmowanie kontroli w mieście przez łupieżców umysłu.

Nie wiem, czy ten pomysł wypali. Jeśli tak, może zagramy illithidową minikampanię.

Zamieszczę tu informacje dla graczy. Nie zamierzam być szczególnie wierny kanonicznej wizji illithidów. Pomysł na grę pewnie ulegnie zmianie po kilku sesjach.

Gobliny walczące o klocki, przykład sandboksa

W tej notce opiszę konkretny przykład sandboksowego modelu gry alternatywnego względem eksploracji dziczy - Walka Frakcji O Klocki. Nie jest to mój wynalazek, ten schemat rozgrywki jest często obecny w settingach Świata Mroku.

Mam nadzieję, że przykład zachęci czytelników to wprowadzenia więcej elementów Walki Frakcji O Klocki do własnych piaskownic.

Zabawki dla graczy

Niedawno pisałem o dawaniu graczom w ręce narzędzi, których będą używać do zmieniania settingu. Dziś opiszę, co zrobić, by te narzędzia były fajne.

Jako narzędzie/zabawkę będę rozumiał dowolny element settingu, którego gracze mogą użyć do realizowania swoich celów. Narzędziami może być więc właściwie wszystko. Skupię się tu jednak na świadomym tworzeniu narzędzi, które będą miały potencjał w interesujący sposób wpłynąć na setting, a ich używanie będzie dla graczy zabawne.

Grałem skavenem w Blades in the Dark

Mój znajomy początkujący Mistrz Gry Kuba poprowadził mi dziś dwie zajebiste solo sesje w Warhamcu. Gram skavenem. Sesje mają strukturę misji analogiczną do tej z Thiefa. Mechanika jest z Warhammera, ale dodaliśmy możliwość robienia retrospekcji jak w Blades in the Dark.

Minecraftyzacja settingu

Lubię myśleć o moim settingu, jak o świecie złożonym z klocków. Tak jak w Minecrafcie. Staram się umożliwić graczom zdobycie kontroli nad tymi klockami, rozłożenie settingu na części pierwsze i skonstruowanie własnych budowli. Dzięki temu gra jest interaktywna i zabawna.

Jak to robię?

K179 Płci i Orientacji

By uczynić NPC ciekawym, wylosuj mu losową orientację seksualną.

Listę orientacji zamieszczam poniżej (jest po angielsku).

Wskazówka: rzuć kilka razy i połącz uzyskane wyniki, by stworzyć nową orientację

Wskazówka 2: Dla każdej płci/orientacji wylosuj 2-3 głoski, którymi dana osoba chce, by mówiono o niej (zamiast "on" lub "ona").

Psychodelizacja zabawy

Niedawno jeden z moich graczy stwierdził, że nasze sesje są ostatnio za mało psychodeliczne. W odpowiedzi na jego narzekanie, postanowiłem przygotować narzędzia do psychodelizacji rozgrywki. Wypisałem je i omówiłem krótko w punktach. Nie wyczerpują one tematu, ale powinny mi wystarczyć.

Rzuć kilka razy k9 i sprawdź w jaki sposób psychodeliczna będzie dzisiejsza sesja.

4 cyberpunkowe settingi

Obejrzałem niedawno trailer Cyberpunka 2077. Spodobał mi się, postanowiłem poprowadzić graczom jednostrzał w cyberpunkowym klimacie.

Ogólne uwagi

• Pewnie będziemy grali na Fate, jeszcze nie wiem. Jeśli tak, to wszczepy zrealizujemy jako Extras tak jak tu opisano.
• Nie prowadziłem jeszcze nic w klimatach cyberpunka. Zmiana estetyki z różnych wariacji fantasy będzie dla mnie pewnym wyzwaniem. Nie mam też doświadczenia w prowadzeniu jednostrzałów.
• Zastanawiam się nad sandboksem, ale sandboks zwykle musi się rozkręcić i działa dobrze dopiero po kilku sesjach (chociaż sandboksowy jednostrzał Wolfganga w świecie Might & Magic chyba wypalił). Skłaniam się ku scenariuszowi, który będzie mocno oparty na Aspektach postaci + dużo improwizacji.

Poniżej wrzucam zarysy 4 cyberpunkowych settingów. Gracze wybiorą, w którym chcą grać.

k100 Mediewalizmów

Wrzucam tu abstrakt, którego od dawna używam na sesjach. Nic szczególnego, ale sprawdza się u mnie ok.

Błazen, klasa do OD&D

Gram właśnie u Przemosława w jakiś retroklon Trzech Kakaowych Książeczek. Moja postać jest błaznem. Mechanicznie rozwija się jak Fighting Man, ale tytuły FM nie pasują za bardzo do błazna, więc opracowałem własne. Wrzucam je tutaj.

Klucze do dobrej zabawy

Niedawno Oel podzelił się z nami swoimi Kluczami do przygody, gdzie napisał, co czyni dla niego sesję ciekawym z perspektywy MG. Zacząłem zastanawiać się nad tym samym pytaniem, ale odpowiem na nie z perspektywy mnie jako gracza.

Konserwatywność OSR

Wędrując dziś rano po Twierdzy Mansfelda natknąłem się na opinię, że OSR jest ruchem konserwatywnym. Nie wydaje mi się, żeby tak było. Jasne, są wśród OSR ludzie o poglądach konserwatywnych, ale mam wrażenie, że nie tworzą one większości. Ponadto same założenia OSR wydają mi się zdecydowanie niekonserwatywne. (Prędzej za konserwatywnych uznałbym OD&Dkowców czy rekonstruktorów).

Łyse Konie, gra wyobraźni

Łyse Konie to gra RPG o grupie znajomych, którzy znają się jak łyse konie. Jest to pierwsza na świecie uniwersalna gra RPG z zasadami, ale bez mechaniki. Gry bez mechaniki to przyszłość gier fabularnych.

Pobierz Łyse Konie

Od autora: Zainspirowany sukcesem Kuglarza, postanowiłem stworzyć własną grę fabularną. Oto i ona.

Nie czekaj! Daj się porwać niekończącej się przygodzie!

5 gier komputerowych, w które chciałbym zagrać, a które nigdy nie powstaną

Lubię gry komputerowe, ale większość z nich rozczarowuje mnie i szybko mi się nudzi. Poniżej zamieszczam listę gier, które (gdyby istniały) byłyby dla mnie interesujące.

Maski koni

końska maska

Ze względu na liczne w Uąbar przypadki zamordowania lub opętania konia przez demona, konie w mieście noszą specjalne. Zostały one zaprojektowane przez okultystę Josepha Zar Afeta. Ich zadaniem jest chronić konie przed zgubnym wpływem złych mocy.

Dziwne miasta w obrazkach cd

Niedawno wrzuciłem na bloga kilka obrazów Michaela Huttera z cyklu Carcosa. Bardzo podoba mi się niepokojąca dziwność miast na obrazach Huttera, ale chętnie wykorzystałbym w kampanii coś mniej mrocznego i ponurego.

Podczas poszukiwań natknąłem się na interesujące prace amerykańskiego architekta Lebbeusa Woodsa. Na jego obrazach znaleźć można dużo abstrakcyjnych budowli, które kojarzą mi się trochę z architekturą Dwemerów z TES III. W przeciwieństwie do obrazów Huttera są one spokojne, jasne i przyjazne.

Na sesjach będę ich jako ruin dawnych cywilizacji, krajobrazów innych planów, konstrukcji szalonych magów oraz jako ilustracji codziennych miejskich przestrzeni.

Zamieszczam poniżej parę prac Woodsa.

Śliniący Się Przewodnik

Ze szczelin w ziemi unoszą się czasami bąble zawierające dziwne postacie, które karzą samych siebie nazywać Śliniącymi Się Przewodnikami. Twierdzą oni, że przybyli na powierzchnię ziemi przez czarną dziurę, która znajduje się w jej wnętrzu, a ich celem jest sprowadzenie oświecenia i prowadzenie ludzi na ścieżce duchowego rozwoju.

Dlaczego zabijam bohaterów graczy

To co dalej następuje, jest moim osobistym wyznaniem:

Zazwyczaj sporą część dnia spędzam przed komputerem, albo nad kartką papieru. Chociaż jestem generalnie zadowolony z mojego życia, wydaje mi się ono trochę monotonne. Jest jednak jedna rzecz. która czyni je ciekawszym i chociaż wiąże się z moim wstydliwym, nerdowskim hobby, nadaje ona mojej egzystencji trochę koloru...

Carcosa

Długi czas nie mogłem znaleźć fajnych ilustracji przedstawiających dziwne, fantastyczne miasto, których mógłbym użyć w mojej kampanii. Niedawno natknąłem się jednak na świetlny cykl obrazów  niemieckiego malarza Michaela Huttera zatytuowany Carcosa idealnie wpasowujący się w to, czego szukałem.

Cykl został zainspirowany fikcyjnym miastem Carcosa, które po raz pierwszy pojawiło się w opowiadaniu Ambrose'a Bierce'a An Inhabitant of Carcosa, a później występowało między innymi w tekstach Lovecrafta i jego naśladowców.

(Czytelnikom bloga miasto Carcosa kojarzy się pewnie z sandboxem Geoffrey'a Mckinney'a, w którym jest ono jedną z lokacji).

Przedawkowanie eliksirów

Eliksiry to narkotyki i ich przedawkowanie powinno mieć skutki uboczne. Do określenia tych skutków będę używał poniższej tabeli.